لارستان

نقشه‌ی لارستان

« در ۴۰۰ كيلومتری جنوب شرق شيراز، شهر لار، مركز يكی از بخش‌های استان فارس به نام لارستان واقع شده است. مسيری كه به طور معمول نبايد بيشتر از ۴ ساعت باشد، به خاطر بدی جاده و گردنه‌های خطرناك، با يك تويوتا كورولای ۲۰۰۳ چيزی حدودِ ۶ ساعت طول می‌كشد. اين بخش از كشور ايران دارای معروفيت خاصی است. نه به خاطر سرزمين‌های حاصل‌خيزش، و نه به خاطر صنايع پيشرفته‌اش و يا جذابيت‌های توريستی‌اش، بلكه به دليل وجود يك فرودگاه بين‌المللی پرترافيك، يك بيمارستانِ هزار تخت‌خوابی و ده‌ها و شايد صدها ساختمان نوساز ديگر كه گاهی اوقات به شهر چهره‌ای ناهمگون می‌دهد.

اين همه نه از سخاوت دولت‌مردان دوره‌های مختلف، كه از گشاده‌دستی مردمان همين سرزمين خشك و بی آب و علف سرچشمه می‌گيرد. مردمانی كه به عقيده‌ی خودشان چنان كه لطف حاكمان مركزنشين از سرشان كم می‌شد، می‌توانستند امروز كشوری داشته باشند كه به جای امارات متحده‌ عربی، عروس خليج نه-هميشه فارس باشد! بذل و بخشش اين مردمان ريشه در كوچ پيشه‌ورانی دارد كه بيش از نيم قرن پيش سرزمين كم آبِ خود را به اميدِ ساختن فردايی بهتر به سوی كشورهای كوچك حاشيه خليج فارس ترك كردند. به گمان من اينان هيچگاه خواب چنين روزهايی را هم نمی‌ديدند. آنگاه كه در گرمای ۵۰ درجه‌ی دوبی زير نور آفتاب سوزان، بار لنج‌های آمده از ايران را خالی می‌كردند.

ولی هر چه بود دست تقدير مسير حركت آن لنج‌ها را بدين سوی آبها برگرداند و هر كدام از آن كارگران اكنون تجار بزرگی هستند كه با وجود مكنت فراوان و داشتن شغل‌های كليدی در كشور امارات، سرزمين آبا و اجدادی خود را فراموش نكرده‌اند و دست سخاوتشان چهره اين خطه‌ی محروم ايران را لعابی از تجدد، فرهنگ، و مكنت كشيده است. هر چه هست باشد اما دست‌مريزاد و آفرين به اين اصالت. »

مطلبی كه خوانديد از دوست خوبم مهدی بود درباره آنچه در لار ديده بود. آنچه از مشاركت مردم در ساختن شهر خود گفته شد، مختص به شهر لار نيست. ساكنان ديگر شهرهای لارستان مانند خور و بستك هم در آبادی شهر خود سهم بسزايی دارند.